او گفت:«من فقط یک چیز میدانم، اینکه هیچ چیز نمیدانم»!
بهنظرت، چطور یک متفکر اسطورهای که از پایهگذاران فلسفه مدرن است خود را نادان خطاب میکند؟ این تناقض بزرگ را من شاید وقتی ۱۴-۱۵ سالم بود برای اولین بار وقتی که معلم مدرسهام گفت متوجهش شدم. در طول سالها از آدمهای بزرگ زیادی این جمله را باز شنیدم اما معنایش هیچوقت برایم تغییر نکرد: اینکه هرچقدر هم که آدم تحصیل کرده و اصلا نمره بیست کلاس هم که باشی باز میتوانی از هرکس و هرچیزی مفاهیم و تجربیات تازه یادبگیری!